σύμφωνον

σύμφωνον - Ancient Greek

Pronunciation

 
  • IPA: /sým.pʰɔː.non//ˈsym.ɸo.non//ˈsim.fo.non/

Adjective

σύμφωνον (súmphōnon)

  1. inflection of σύμφωνος (súmphōnos):
    1. masculine/feminine accusative singular
    2. neuter nominative/accusative/vocative singular

Noun

σύμφωνον (súmphōnon) n (genitive συμφώνου); second declension (Koine)

  1. (grammar) consonant

Declension

Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ σύμφωνον tò súmphōnon τὼ συμφώνω tṑ sumphṓnō τᾰ̀ σύμφωνᾰ tà súmphōna
Genitive τοῦ συμφώνου toû sumphṓnou τοῖν συμφώνοιν toîn sumphṓnoin τῶν συμφώνων tôn sumphṓnōn
Dative τῷ συμφώνῳ tôi sumphṓnōi τοῖν συμφώνοιν toîn sumphṓnoin τοῖς συμφώνοις toîs sumphṓnois
Accusative τὸ σύμφωνον tò súmphōnon τὼ συμφώνω tṑ sumphṓnō τᾰ̀ σύμφωνᾰ tà súmphōna
Vocative σύμφωνον súmphōnon συμφώνω sumphṓnō σύμφωνᾰ súmphōna
Notes:
  • Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Coordinate terms

Descendants

Meaning and Definition of σύμφωνον
© 2022 WordCodex