menga
menga - Icelandic
Pronunciation
- IPA: /ˈmeiŋka/
Verb
menga (weak verb, third-person singular past indicative mengaði, supine mengað)
- to pollute
Conjugation
| infinitive (nafnháttur) | að menga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | mengað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | mengandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég menga | við mengum | present (nútíð) | ég mengi | við mengum |
| þú mengar | þið mengið | þú mengir | þið mengið | ||
| hann, hún, það mengar | þeir, þær, þau menga | hann, hún, það mengi | þeir, þær, þau mengi | ||
| past (þátíð) | ég mengaði | við menguðum | past (þátíð) | ég mengaði | við menguðum |
| þú mengaðir | þið menguðuð | þú mengaðir | þið menguðuð | ||
| hann, hún, það mengaði | þeir, þær, þau menguðu | hann, hún, það mengaði | þeir, þær, þau menguðu | ||
| imperative (boðháttur) | menga (þú) | mengið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mengaðu | mengiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) | að mengast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | mengast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | mengandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég mengast | við mengumst | present (nútíð) | ég mengist | við mengumst |
| þú mengast | þið mengist | þú mengist | þið mengist | ||
| hann, hún, það mengast | þeir, þær, þau mengast | hann, hún, það mengist | þeir, þær, þau mengist | ||
| past (þátíð) | ég mengaðist | við menguðumst | past (þátíð) | ég mengaðist | við menguðumst |
| þú mengaðist | þið menguðust | þú mengaðist | þið menguðust | ||
| hann, hún, það mengaðist | þeir, þær, þau menguðust | hann, hún, það mengaðist | þeir, þær, þau menguðust | ||
| imperative (boðháttur) | mengast (þú) | mengist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mengastu | mengisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | mengaður | menguð | mengað | mengaðir | mengaðar | menguð | |
| accusative (þolfall) | mengaðan | mengaða | mengað | mengaða | mengaðar | menguð | |
| dative (þágufall) | menguðum | mengaðri | menguðu | menguðum | menguðum | menguðum | |
| genitive (eignarfall) | mengaðs | mengaðrar | mengaðs | mengaðra | mengaðra | mengaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | mengaði | mengaða | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
| accusative (þolfall) | mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
| dative (þágufall) | mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
| genitive (eignarfall) | mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
Anagrams
menga - Norwegian Bokmål
Alternative forms
Verb
menga
- inflection of menge:
- simple past
- past participle
menga - Serbo-Croatian
Noun
mȅnga f (Cyrillic spelling ме̏нга)
- (colloquial) menstruation
- Synonyms: kataménije, menstruácija, menoréja, mènses, mènzes, mjȅsečnica, perióda
Declension
This entry needs an inflection-table template.
menga - Uzbek
Pronunciation
- IPA: /ˈmeŋɡa/
Pronoun
menga