konsonant
See also: Konsonant
konsonant - Czech
Pronunciation
- IPA: [ˈkonsonant]
Noun
konsonant m inan
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konsonant | konsonanty |
| genitive | konsonantu | konsonantů |
| dative | konsonantu | konsonantům |
| accusative | konsonant | konsonanty |
| vocative | konsonante | konsonanty |
| locative | konsonantu | konsonantech |
| instrumental | konsonantem | konsonanty |
Related terms
- See sonet
konsonant - Danish
Noun
konsonant
- (phonetics) consonant
- a letter which is part of a subdivision of an alphabet conventionally regarded as denoting consonant sounds (although in practice this correlation may be less than strict)
Declension
| common gender | Singular | Plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | konsonant | konsonanten | konsonanter | konsonanterne |
| genitive | konsonants | konsonantens | konsonanters | konsonanternes |
Coordinate terms
konsonant - Norwegian Bokmål
Noun
konsonant m (definite singular konsonanten, indefinite plural konsonanter, definite plural konsonantene)
Related terms
konsonant - Norwegian Nynorsk
Noun
konsonant m (definite singular konsonanten, indefinite plural konsonantar, definite plural konsonantane)
Related terms
konsonant - Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA: /konsǒnant/
- Hyphenation: kon‧so‧nant
Noun
konsònant m (Cyrillic spelling консо̀нант)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konsònant | konsonanti |
| genitive | konsonanta | konsònanātā |
| dative | konsonantu | konsonantima |
| accusative | konsonant | konsonante |
| vocative | konsonante | konsonanti |
| locative | konsonantu | konsonantima |
| instrumental | konsonantom | konsonantima |
konsonant - Swedish
Noun
konsonant c
Declension
| Declension of konsonant | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | konsonant | konsonanten | konsonanter | konsonanterna |
| Genitive | konsonants | konsonantens | konsonanters | konsonanternas |
Antonyms
konsonant - Turkish
Pronunciation
- IPA: /kɔn.so.nɑnt/
Noun
konsonant (definite accusative konsonantı, plural konsonantlar)
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | konsonant | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | konsonantı | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | konsonant | konsonantlar | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | konsonantı | konsonantları | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | konsonanta | konsonantlara | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | konsonantta | konsonantlarda | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | konsonanttan | konsonantlardan | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | konsonantın | konsonantların | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
konsonant - Veps
Noun
konsonant
Inflection
| Inflection of konsonant (inflection type 6/kuva) | |||
|---|---|---|---|
| nominative sing. | konsonant | ||
| genitive sing. | konsonantan | ||
| partitive sing. | konsonantad | ||
| partitive plur. | konsonantid | ||
| singular | plural | ||
| nominative | konsonant | konsonantad | |
| accusative | konsonantan | konsonantad | |
| genitive | konsonantan | konsonantiden | |
| partitive | konsonantad | konsonantid | |
| essive-instructive | konsonantan | konsonantin | |
| translative | konsonantaks | konsonantikš | |
| inessive | konsonantas | konsonantiš | |
| elative | konsonantaspäi | konsonantišpäi | |
| illative | konsonantaha konsonantha | konsonantihe | |
| adessive | konsonantal | konsonantil | |
| ablative | konsonantalpäi | konsonantilpäi | |
| allative | konsonantale | konsonantile | |
| abessive | konsonantata | konsonantita | |
| comitative | konsonantanke | konsonantidenke | |
| prolative | konsonantadme | konsonantidme | |
| approximative I | konsonantanno | konsonantidenno | |
| approximative II | konsonantannoks | konsonantidennoks | |
| egressive | konsonantannopäi | konsonantidennopäi | |
| terminative I | konsonantahasai konsonanthasai | konsonantihesai | |
| terminative II | konsonantalesai | konsonantilesai | |
| terminative III | konsonantassai | — | |
| additive I | konsonantahapäi konsonanthapäi | konsonantihepäi | |
| additive II | konsonantalepäi | konsonantilepäi | |